Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog

In het Volksdagblad – dagblad van de Communistische Partij Nederland – van 21 mei 1937 wordt Frits Cornet herdacht. In februari van dat jaar is hij bij de beruchte slag aan de Jarama gestorven. De verliezen van de Internationale Brigade waren gigantisch geweest.

Het Volksdagblad schrijft: “De nagedachtenis van dezen jongen strijder zal bij ons blijven leven. Een jong leven van een Amsterdammer afgesneden door het bloedige fascisme.”

Het publiceert ook een brief van de moeder van Frits, weduwe:

“Frits, zo werd hij genoemd, werd 10 mei 1912 in de Jan van der Heidestraat in Amsterdam geboren. Reeds als kind was hij een zachte, lieve jongen, doch met een sterke wil. Hij bezocht tot zijn veertiende jaar de lagere school en kwam vervolgens bij Bergman op de binnenvaart als knecht. Toen hij zestien was, monsterde hij voor de grote vaart en kwam als lichtmatroos op de Montferland van de Hollandse Lloyd. Met dit schip makte hij twee reizen naar Amerika en later met de ‘Riouw’ van de Maatschappij Nederland twee reizen naar Indië. Dat zijn de laatste reizen geweest. In Februari 1930 monsterde hij af.

Hij kwam toen bij een baas in de Boerhavestraat, waar hij het accumulatorenvak leerde. Na 4 jaar toen hij het vak grondig beheerste, wilde hij een zaak voor zichzelf beginnen. Het speet zijn baas geweldig want hij was een uitstekend werkkracht. Hij begon een garage op de Keizersgracht en in het begin ging alles uitstekend. Maar na een tijdje voelde ook hij de crisis en na 14 maanden moest hij dit werk opgeven.

Er bleef hem niets anders over om ook in de rij voor de steun te gaan staan. Hij vroeg zelfstandig om steun maar dit werd hem geweigerd. ‘Hij moest maar bij moeder in huis gaan’, werd hem gezegd. En moeder kreeg er f 1.35 bij voor een jongen van 23 jaar.

Intussen was hij lid van de CPN geworden in 1935. Ook was hij lid van de Nederlandse Rode Hulp. Voor zijn organisatie is hij een harde werker geweest. Ook in de jeugdbeweging heeft hij actief  gewerkt en toonde zijn liefde voor sport. En voor alleen was hij een trouwe kameraad.

Toen in Spanje het fascisme de burgeroorlog begon, kwam bij hem het verlangen daar heen te gaan en mee te strijden. En hij heeft geen rust gehad voordat hij een mogelijkheid vond zijn plan te verwerkelijken. Des avonds 6 Januari is hij vertrokken. Zijn laatste brief was geschreven 17 Januari en werd ontvangen 12 Februari. In een brief van een vriend stond dat hij waarschijnlijk 24 Februari gesneuveld is. Ik ben er trots op te weten dat mijn zoon vrijwillig zijn leven heeft gegeven voor de vrijheid van het Spaanse volk.”

Augustus 1937 publiceert Afweerfront, het blad van de Nederlandse Rode Hulp, een artikel over de plek waar zich de graven bevinden van twee jongens die samen zijn omgekomen:

“Stil staan wij voor het graf van Paul van Helden en Frits Cornet, de beide jongens die in Februari aan de Jarama gevallen zijn. Zij behoorden bij een ambulance. Na een aanval bleef een van hun kameraden zwaar gewond op het slagveld achter, de gehele dag hoorde men zacht zijn geroep om hulp. Toen het donker werd, besloten de twee Hollanders den gewonden makker van het slagveld te halen.

Op dit ogenblik stak men bij de vijandelijke troepen een luchtraket af, de gehele streek werd plotseling helgroen verlicht. Ze wierpen zich plat op de grond maar ’t was al te laat: enige machinegeweren brandden los. Zonder medelijden werden de twee dappere Hollanders en den gewonde doodgeschoten.

De volgende dag veroverden de regeringstroepen nieuwe stellingen en konden de dode kameraden geborgen worden.

Een Engelse politiek commissaris voerde aan hun graf het woord en een katholieke arbeider uit Limburg schilderde met forse letters hun namen op een houten bord.

Paul van Helden – Frits Cornet- gevallen voor de vrijheid en democratie.”