Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog

Op de familiekaart van Wilhelmus Johannes Foliant in het bevolkingsregister van Eindhoven staat vermeld dat een niet met naam genoemde echtgenote in 1945 via het Rode Kruis inlichtingen vraagt over haar man. Zij tekent aan dat hij in september '38 naar Spanje is vertrokken; dit moet november 1937 zijn, volgens de gegevens uit het archief van de Internationale Brigaden. De naam van Foliant komt vervolgens voor op een lijst van krijgsgevangenen, in januari 1939 opgesteld door de gezantschapssecretaris  van het Nederlandse gezantschap dat zich op dat moment - de laatste dagen van de Spaanse Burgeroorlog - in het Franse Saint Jean de Luz bevindt, op de grens met Spanje. Op die lijst is sprake van een zekere Floliant, met de voornaam Wilhelm.

Uit documenten van de Nederlandse ambassade in Madrid van 1949 blijkt dat er dat jaar opnieuw pogingen in het werk zijn gesteld om te achterhalen wat er met Foliant was gebeurd. Dan wordt geconstateerd dat hij vermoedelijk in 1938 in Spanje is gesneuveld en dat zijn papieren in handen zijn gekomen van de Duitser Heinz Hauser, eveneens Spanjestrijder. Hauser lukt het zich voor Nederlander uit te geven (hij heeft tussen 1933 en 1935 als vluchteling uit Hitler-Duitsland in Nederland gewoond); hij is degene die gevangen is genomen door de troepen van Franco en via Nederlandse bemiddeling komt hij uiteindelijk in 1943 vrij en gaat naar Curaçao. Daar wordt hij korte tijd vastgehouden maar uiteindelijk vrijgelaten en emigreert naar Venezuela.