Op een lijst van 'provocateurs' in het archief van de Internationale Brigade wordt Hendrix uitermate ongunstig beoordeeld. Volgens Gustav was Hendrix begin 1936 uit Indie teruggekomen waar hij tien jaar lang bij het KNIL zou hebben gediend. Bij zijn aankomst in Spanje zou hij hebben verklaard dat hij niet naar het front wilde en dat hij weg wilde omdat de Republiek Spanje hem helemaal niet beviel. Als Franco beter betaalde, zou hij bereid zijn daar naar toe te gaan. Hendrix wordt gearresteerd maar weet uit de gevangenis in Barcelona te ontsnappen. Het Nederlandse consulaat staat hem bij in zijn terugtocht naar huis, hij verlaat Spanje met hulp van Nederlandse zeelieden die hem en Hendrik Geval aan bord laten. Op zijn beurt verklaart Hendrix aan de Nederlandse politie dat juist Geval een provocateur en gevaarlijk element is.
Volgens informatie van verre verwanten zou "Nol" Hendrix vrijwel direct na zijn terugkeer uit Spanje naar Zuid-Afrika zijn gegaan. Daar moet hij jarenlang een zwervend bestaan hebben geleid. In 1965 kwam hij uit de omgeving van Brighton in Zuid-Engeland terug in Nederland, streek neer in Amsterdam en werkte er als ziekenverpleger. In 1969 vertrok hij naar Limburg.
- Nationaal Archief 2.09.22, Ministerie van Justitie, 1914-1940 (Geheim Archief), inventarisnrs 16809, 16810
- Nationaal Archief, Den Haag, Ministerie van Justitie: Archiefbescheiden betreffende Oud-Spanjestrijders, nummer toegang 2.09.99, inventarisnummers 45,23
- Archief Internationale Brigaden, Moskou, RGASPI F. 545-Op.2-D.147
- Archief Internationale Brigaden, Moskou, RGASPI F.545-Op.6-D.35-L.134
- Archief Internationale Brigaden, Moskou, RGASPI F.545-Op.6-D.403-Ll.26, 44-45
- Archief Internationale Brigaden, Moskou, RGASPI F.545-Op.6-D.404-L.33
- Stadsarchief Amsterda, Indexen