Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog

De inlichtingendienst Delft stelt in november 1937 een uitgebreid rapport op over 'het verblijf van C.Krul in Spanje'. Krul vertelt dat hij in januari 1937 besloten had naar Spanje te vertrekken.

"In januari 1937 was ik werkloos. Terwijl ik tijdens mijn werkloosheid doelloos in de stad rond liep, kwam ik den communist Johan Verberg tegen. In het gesprek dat ik met Verberg voerde, zeide ik, dat ik wel idee had om naar Parijs te gaan om aldaar werk te zoeken, doch dat ik geen geld genoeg had. Verberg zeide daarop tegen mij: Dat is niets; al wil je naar Spanje toe, dan weet ik wel aan het geld te komen. Ik gaf Verberg te kennen dat , wanneer er in Spanje geld te verdienen was, ik daar wel heen wilde. Verder werd er door ons over die aangelegenheid niet gesproken. Een paar dagen later vond ik in den brievenbus van mijn ouders' woning een briefje, waarin ik werd uitgenoodigd aan het adres Koornmarkt 21 te Delft te komen, welk pand de afdeeling Delft van de Communistische Partij Nederland in huur heeft."  

In het pand krijgt Krul te maken met een andere man - de eerder genoemde Verberg zal een paar maanden later naar Spanje vertrekken en daar sneuvelen.

"Die persoon zeide dat hij vernomen had dat ik wel naar Spanje wilde, waarop ik antwoordde, dat ik er inderdaad wel iets voor voelde om naar Spanje te gaan, daar ik toch werkloos was en ik in Spanje mogelijk werk als chauffeur kon vinden. Hij zeide daarop: Het is heel goed mogelijk dat je in Spanje bij het leger wordt ingelijfd, dus je moet goed weten wat je doet. Ik gaf hem toen te kennen dat ik in Spanje geen soldaat wenschte te worden, waarop hij zei: Dat is goed, ik zal zorgen dat je een spoorkaartje naar Parijs krijgt en een bedrag aan Fransch geld ."

Samen met Piet Gaemers en Jan van de Schuur vertrekt hij naar Parijs. "Een of twee dagen later zijn wij met nog ongeveer 900 personen waaronder zich een groot aantal Nederlanders bevond, eerst per trein en daarna verder met autobussen naar Spanje vertrokken. Het einddoel was Albacete. Daar aangekomen werd mij en ook den anderen gevraagd  of wij naar het front wilden of dat wij ander werk wilden verrichten. "

Op dit punt gaat het verhaal van Krul afwijken van wat Gaemers aan de inlichtingendienst Delft heeft verteld. Volgens Gaemers repareerden ze legerauto's, volgens Krul moeten ze toch een heel eind in de buurt van het front zijn gekomen. "Wij moesten toen transporten levensmiddelen en ook wel munitie per auto naar de fronten van de Spaansche regeering vervoeren".

Cor Krul komt voor op een lijst met ‘gedeserteerden’. Zelf noemt hij dat niet zo en geeft hij de volgende verklaring:

"In october werd mij een maand verlof gegeven. Ik besloot toen naar Frankrijk te gaan met het doel weer naar Spanje terug te keeren. Op de Spaansch-Fransche grens werd ik toen door leden van de non-interventie aangehouden. Per Engelsch schip ben ik toen naar Gibraltar overgebracht. Eenige dagen later ben ik met het Hollandsche passagierschip de 'Slamat' naar Nederland teruggekeerd."

Verdere gegevens over het leven van Cornelis Krul ontbreken.