Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog

Korstiaan van der Mije is de oudste in een groot gezin. Toen zijn jongste zusje werd geboren was hij al 22 jaar oud. Zijn vader is koopman in kippen en konijnen en het gezin woonde afwisselend in Amsterdam, Zandvoort en in de Haarlemmermeer. In 1923 zat Korstiaan in militaire dienst bij het 2de Regiment Veldartillerie. In de dertiger jaren woonde hij in de Haarlemmermeer samen met de weduwe Geertruida Wanschers-Klomp en haar acht kinderen en verdiende de kost als veehandelaar. Er werden nog twee kinderen geboren die de achternaam van hun moeder kregen. In 1937 verhuisde het gezin naar de Simon Willemstraat in Amsterdam.

In 1937 vertrekt Korstiaan naar Spanje. Op 7 augustus van dat jaar komt hij aan in het Catalaanse grensplaatsje Agullana en op 10 augustus is hij in Albacete, de centrale garnizoensplaats van de Internationale Brigades. In juni 1938 informeert zijn zwager F. Stuiver bij het Spaanse Consulaat in Amsterdam of Korstiaan misschien is overleden omdat de familie al een half jaar niets meer van hem heeft gehoord. Voor die tijd ontvingen ze regelmatig post van hem via het correspondentieadres van de Internationale Rode Hulp, Plaza Altozano in Albacete. Hij zou deel uit maken van de XIde Internationale Brigade.

Wat Korstiaan van der Mije na zijn aankomst in Albacete aan wederwaardigheden in Spanje heeft meegemaakt is ongewis. In het tot nu toe bekende bronnenmateriaal over 1937 en 1938 in Spanje komt zijn naam niet voor. Szinda komt niet verder dan: “Kam in September 1937 nach Spanien. Ueber seine Entwickelung und seinen Verbleib ist uns nichts bekannt.”(Kwam september 1937 aan in Spanje. Over zijn levensloop en verblijfplaats is ons niets bekend). Hij komt na het ontbinden van de Internationale Brigades in oktober 1938 wel voor op de Lijst-Schlosser** van 25 november 1938.

Korstiaan van der Mije woonde in 1939 weer bij Geertruida Klomp in Amsterdam. Hij overleed op 1 januari 1940, 36 jaar oud aan blaaskanker in het Amsterdamse Binnengasthuis. Zijn Nederlanderschap was hij volgens zijn persoonskaart bij het bevolkingsregister van Amsterdam om één of andere reden niet kwijtgeraakt.

 **De Duitser Franz Schlosser was op het einde van de Spaanse Burgeroorlog als viceconsul de laatste gevolmachtigde van de Nederlandse regering bij de Spaanse Republiek in Barcelona.

De minister-president van de Spaanse Volksfrontregering Juan Negrin had als blijk van goede wil richting Groot-Brittannië en Frankrijk op 21 september 1938 in de Volkenbond te Geneve aangekondigd de buitenlandse vrijwilligers in Spanje naar huis te sturen. Dus na het opheffen van de Internationale Brigades en een afscheidsparade in Barcelona in oktober 1938 werd door Schlosser op 25 november 1938 een Laissez-Passer opgemaakt met Nederlandse Internationale Brigadisten, de zogenaamde “Lijst Schlosser”.  115 Nederlanders gingen als één groep onder begeleiding van vertegenwoordigers van de Nederlandse regering in Frankrijk met de trein terug naar Nederland alwaar ze op 5 december in Roosendaal aankwamen. Al deze Internationale Brigadisten zouden in principe hun Nederlands Staatsburgerschap kwijtraken.