Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog

Johannes Vinke vertrok in februari 1937 naar Spanje. Hij liet op dat moment zijn vrouw met vier kinderen achter en uit het verhoor dat de Eschedese politie haar in april 1937 afneemt, komt duidelijk naar voren dat het tussen de echtelieden niet boterde. Zij heeft de indruk dat hij meer om 'de partij' gaf  - de communistische partij -dan om haar. Voor hij naar Spanje vertrok, had ze al eens laten weten dat ze genoeg had van de partijvergaderingen die bij hun thuis werden gehouden.  Ze vertelt dat het voor Hannes - zoals hij genoemd werd -  nog niet zo makkelijk was geweest om naar Spanje te gaan omdat hij stateloos was - hij had nl in het Franse vreemdelingenlegioen gediend - maar ze gaat er van uit dat de Partij hem van papieren en geld heeft voorzien. Er is ook nog sprake van een Duits meisje waar Hannes omgang mee heeft ( "wij hebben daar woorden over gehad" tekent de politieman op) - mogelijk een Duitse vluchtelinge. Vinke's vrouw overhandigt de politie een foto waar hij opstaat met de stad- en partijgenoot waarmee hij vertrokken is, Bernard Leusink. Ze vertelt dat ze een brief van hem heeft gekregen met het verzoek zich tot een partijman te wenden die moet bewerkstelligen dat hij terug kan komen. Maar dat heeft ze niet gedaan want "van de leden van de Partij zal ik niets te horen krijgen, want ik word versleten voor Fascist."

Over Vinke's activiteiten in Spanje ontbreken gegevens maar de kans is groot dat hij gewond is geraakt en op doktersattest terug komt naar Nederland. in juni 1938 is hij in ieder geval terug en houdt hij zich volgens een rapport van de Centrale Inlichtingendienst bezig met het 'ronselen voor Spanje'.

Op 1 juni 1938 heeft de Enschedese politieman van Gent zich verdekt opgesteld op het station van Enschede - er zijn geruchten dat enige jongmannen op weg zouden gaan naar Spanje. Bij het station treft hij Vinke die "met zijn hand een afwerend teken geeft". Waarop de woning van Vinke doorzocht wordt  en het nodige in beslag wordt genomen: een in het Frans gesteld medisch attest van 4 maart 1937, ondertekend door een arts van de Sanitaire Dienst van de Internationale Brigade in Albacete, een paar brieven uit Spanje van Johan Leusink, een broer van Bernard, en een notitieboekje "houdende tal van aantekeningen betreffende een verblijf in Spanje". Vinke verklaart dat hij geen lid is van de CPN maar wel met de partij sympathiseert en dat hij nooit verder is gekomen dan Parijs. Over het doktersattest wenst hij geen verklaring af te leggen en het notitieboekje is niet van hem, bovendien heeft hij geen idee hoe het in zijn woning terecht is gekomen. Ook Bernard Leusink wordt verhoord en die zegt dat hij wel in Spanje is geweest maar er is weggegaan uit onvrede. Maar Vinke is ook volgens hem maar tot Parijs gekomen "ik meen dat hij werd afgekeurd omdat hij het eten niet verdragen kon".

Verdere gegevens over het leven van Hannes Vinke ontbreken. In 1947 scheidt hij van zijn vrouw Annigje.