Op de lijst van 'subversieven" die de Centrale Inlichtingendienst in 1939 opstelt - en die vervolgens in handen valt van de Duitse bezetter - worden zowel vader als zoon Gaemers vermeld - allebei droegen zij de namen Petrus Cornelis Adrianus. Vader Gaemers was aktief in werklozencomite's, en volgens de inlichtingendienst "leider van demonstraties en vergaderingen tijdens werkloozenrelletjes te Delft" . In 1939 stond hij kandidaat voor de CPN bij de Delftse gemeenteraadsverkiezingen.
Zoon Piet wordt omschreven als opruier, verzet- en geweldpleger; hij nam "daadwerkelijk deel aan relletjes". In 1933 was hij lid van de communistische Jeugdbond en spreker op revolutionaire vergaderingen. In januari 1937 vertrekt hij naar Spanje, een jaar later is hij terug in Delft en wordt gehoord door de Inlichtingendienst Delft. Hij verklaart dat hij samen met Cornelis Krul en Jan van de Schuur - beiden uit Delft - is vertrokken. De reis werd betaald door " een mij onbekende man", zo verklaart hij en hij verklaart dat hij in Spanje nooit aan het front is geweest - hij heeft zich bezig gehouden met de reparatie van legerauto's. Zijn terugkeer naar Nederland heeft hij weten te regelen via de Nederlandse vice-consul te Valencia. Het laatste wijst er op dat hij hoogstwaarschijnlijk is gedeserteerd uit het Republikeinse leger.
Van vader Gaemers staat vast dat hij aktief was in het verzet; hij sterft vlak voor het eind van de Tweede Wereldoorlog in het concentratiekamp Natzweiler. In het persoonsdossier van de BVD - dat eind 2022 werd vrij gegeven - staat vermeld dat zoon Gaemers in de Tweede Wereldoorlog in frankrijk te werk was gesteld en dat hij daar aktief had deelgenomen aan het Franse verzet. September 1944 heeft hij in Brussel dienst genomen bij de Royal Netherlands Army afd. Displaced Persons transport. In augustus 1945 heeft hij daar zijn ontslag ingediend.
In 1948 verlaat hij de CPN. Sindsdien is hij aktief in de NVV; hij heeft een bestuursfunctie in de Algemene Nedelandse Metaalbewerkersbond afdeling Delft en volgens de BVD is hij “ met hart en ziel de doelstellingen van het NVV en de PvdA toegedaan”.
Piet Gaemers overleed op 14 november 1989.
- De Waarheid 04-05-1965, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010372607:mpeg21:a0100
- Nationaal Archief, 2.05.03, Ministerie van Buitenlandse Zaken, A-dossiers 1815-1940, A-197-bis Spanje, Hulp en Bijstand i.v.m. onlusten in Spanje, 1674
- Nationaal Archief 2.09.22, Ministerie van Justitie, 1914-1940 (Geheim Archief), inventarisnr 16808
- Archief Internationale Brigaden, Moskou, RGASPI F.545-Op.6-D.403-L.15
- Hans Mous, ‘Tien man uit Delft. Delftse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939)’ in: Historisch Jaarboek Delft 2022
- Nationaal Archief 2.04.125, Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD) en voorgangers van het Ministerie van Binnenlandse Zaken: Persoonsdossiers, inventarisnummer 5047