Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog

Sal Bierman was de oudste van acht kinderen en groeide op in de oude Amsterdamse Jodenbuurt (Uilenburgerstraat, Jodenbreestraat, Rapenburgerstraat en Waterlooplein). Van deze acht kinderen zouden een jonger broertje en zusje de kleuterleeftijd niet bereiken. Sal werd na de lagere school kleermaker en woonde in de dertiger jaren twee periodes van respectievelijk twee en één jaar in Hilversum. In 1938 werd opgegeven dat hij naar België was vertrokken. In ieder geval meldt Sal Bierman zich samen met de Amsterdammers Karel Kahlfuss en Henk Kloot in december 1937 bij het wervingskantoor voor vrijwilligers voor Spanje in Parijs. Samen met Jacob van Delft en Joop de Kruijff komen ze 2 januari 1938 aan in het Catalaanse grensplaatsje Massanet. Een dag later zijn ze in Albacete en worden daarna  opgenomen in de Internationale Brigades.

Het is uit de archiefstukken van de Internationale Brigades verder niet op te maken wat Sal Bierman in 1938 in Spanje in de strijd tegen het fascisme heeft meegemaakt. Het is aannemelijk dat hij vrij snel na zijn dienstneming moet zijn omgekomen. Waarschijnlijk is hij gesneuveld bij de slag om Teruel of in de Alfambra-vallei. In ieder geval heeft voor zo ver bekend niemand na 1938 nog een levensteken van hem ontvangen.

Bijna alle van Sal Bierman’s vele familieleden zouden de Tweede Wereldoorlog niet overleven. Zijn vader en moeder, zijn broer en drie zussen werden door de nazi’s vermoord in de Poolse kampen Auschwitz en Sobibor. Alleen zijn zestien jaar jongere jongste zusje Anna overleefde de oorlog. Ook twaalf van de dertien broers en zusters van zijn vader en moeder en 23 van zijn 33 neven en nichten en bijna al hun nog jonge kinderen werden in nazikampen vermoord.

De oorlog begon in Spanje…..