Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog

De vader van Jakob van Delft, Abraham van Delft, trouwt op 28 juni 1900 met de dan 16-jarige Duwina Wijnberg. Beide zijn Joods. In het huwelijk worden tussen 1901 en 1907 vijf kinderen geboren, vier zoons en een dochter. Op 26 april 1909 overlijdt Duwina. Nog geen twee maanden later, op 10 juni 1909 trouwt Abraham met de eveneens Joodse Bloeme Bollegraaf. In dit huwelijk worden acht kinderen geboren, vier meisjes en vier jongens, waaronder Jakob. Een dochter overlijdt na 11 dagen.

Abraham is borstelmaker en lompenkoopman, maar bij het huwelijk met Bloeme geeft hij op dat hij fotograaf is. Het gezin woont in Foxham, een buurtschap tegen Hoogezand aan. De kinderen worden geboren in omliggende plaatsen als Wildervank, Winschoten en Stadskanaal. Of dat betekent dat het gezin met enige regelmaat verhuisden of dat alleen de bevalling daar plaatsvond is niet te achterhalen.

Jakob komt 2 januari 1938 via Massenet in Spanje aan. Op 3 januari vertrekt hij naar Albacete samen met een grote groep vrijwilligers, waaronder zes Nederlanders: Salomon Bierman, Karel Kahlfuss, Hendrik Kloot, Johannes Kruyff, Willibrord Phillipoom en Jakob. Hij zal ongetwijfeld ingedeeld zijn in de 11de brigade. Hoe het hem verder vergaan is in Spanje is niet bekend. Hij komt niet voor op de verschillende lijsten met de in 1938 gerepatrieerde Nederlanders. Ook na 1939 is er over hem in Nederland niets bekend.
Tijdens de bezetting wordt het hele gezin Van Delft gedeporteerd naar verschillende vernietigingskampen en daar vermoord, maar de naam van Jakob komt daarbij niet voor. Het meest waarschijnlijk is dat hij al in 1938 bij één van de veldslagen is gesneuveld.